Objęcie urządzenia komunikacyjnego aktywnym monitorowaniem zdarzało się rzadko, głównie w postępowaniach karnych oraz sprawach prowadzonych przez prywatnych detektywów. Był to jednak jeden z najlepszych sposobów na pozyskiwanie informacji, gdyż umożliwiał stałą rejestrację wszystkich rozmów, przeprowadzanych przez osobę monitorowaną.
Metody monitorowania połączeń telefonicznych
Obecnie stosowano dwie metody takiego monitorowania, stosowane wedle rodzaju urządzenia objętego nadzorem. W razie konieczności obserwacji telefonu stacjonarnego, podłączonego do linii naziemnych, stosowano fizyczny monitoring telefonu za pomocą urządzenia podsłuchowego, instalowanego w monitorowanym urządzeniu. Wymagało to oczywiście bezpośredniego kontaktu instalatora z urządzeniem, oraz niejednokrotnie wejścia na posesję osoby obserwowanej po uzyskaniu pozwolenia na taką czynność. Urządzenia mobilne były natomiast monitorowane za pomocą aplikacji, wprowadzanych do pamięci urządzenia przez łącze telefoniczne, często z pomocą operatora sieci komórkowej. Instalacja takiego programu była oczywiście o wiele łatwiejsza niż montaż fizycznego urządzenia podsłuchowego, aczkolwiek wymagała dobrego dopasowania programu monitorującego. Niewłaściwie dobrane programy mogły nie działać na wersji systemu operacyjnego, funkcjonującego na danym urządzeniu, lub być natychmiastowo wykryte i usunięte.
Zarówno fizyczne urządzenia podsłuchowe jak i aplikacje umożliwiały aktywny monitoring połączeń, a bardziej zaawansowane warianty umożliwiały zlokalizowanie telefonu z którym łączyło się monitorowane urządzenie. Nowsze i lepsze programy pozwalały także na nagrywanie rozmów bez konieczności stałego nadzorowania programu przez fizycznego operatora, działając całkowicie autonomicznie.