Autyzm często jest powodem stygmatyzacji osób zmagających się z tą chorobą. Osoby autystyczne wykazują zachowania odbiegające od tradycyjnie pojmowanych norm prowadzenia relacji interpersonalnych. Czym dokładnie jest ta choroba?
Terapia dla autystyków w Toruniu
Autyzm to choroba hamująca rozwój i zdolności do zawiązywaniu relacji społecznych, wyrażaniu uczuć i powodująca zaburzenia integracji wrażeń zmysłowych. Objawy autyzmu pojawiają się u osoby chorej w ciągu pierwszych trzech lat życia. Najpowszechniejsze z nich to między innymi niereagowanie na dźwięki czy własne imię, problemy z koncentracją, skupieniem, okazywaniem emocji i wyrażaniem uczuć (dziecko nie uśmiecha się, nie śmieje, nie potrafi wyrazić lęku). W kolejnych latach życia autystyk zaczyna coraz bardziej stronić od ludzi, unika kontaktu wzrokowego, nie podaje ręki na powitanie, nie potrafi okazać pocieszenia ani wsparcia innym i sam takowych nie szuka. Osoby cierpiące na autyzm nie są przystosowane do wchodzenia w intymne relacje międzyludzkie i wymagają stałej opieki. Niestety, ciosem dla wielu jest fakt, że autyzm trwa do końca życia chorego. W ramach leczenia, dla autystyków organizowane są zajęcia, między innymi z muzykoterapii i logopedii. Aktywności tego typu mają pobudzić wrażenia zmysłowe chorego i wypracować zdolność do lepszego reagowania na bodźce. Istnieje wiele polskich ośrodków miejskich, gdzie organizowana jest osobom chorym na autyzm terapia Toruń, Poznań, Bydgoszcz, Wrocław to tylko niektóre z nich. Przyczyn wystąpienia autyzmu u dziecka jest kilka. Mają na to wpływ przede wszystkim czynniki genetyczne, gdy dziecku w chwili poczęcia przekazane zostają za pomocą genów skłonności do zaburzeń czy problemy z przystosowaniem się. W przypadku autyzmu również wiek ojca jest nie bez znaczenia. Od czterdziestego roku życia wzwyż, ryzyko wystąpienia autyzmu u potomka wzrasta.
Autyzm to choroba, którą da się wykryć stosunkowo szybko. Należy uważnie obserwować swoje dziecko już od najmłodszych lat, oceniać, jak reaguje na otoczenie, jak wygląda jego zabawa i interakcja z przedmiotami. Nie ma sensu zakładać najgorszego, jednak stałe przyglądanie się swemu maleństwu może tylko pomóc w przyszłości.