Niemiecka płaca minimalna to najniższe miesięczne i godzinowe wynagrodzenie, które pracodawca ma obowiązek wypłacać swoim pracownikom w Niemczech. Wprowadzenie płacy minimalnej było głównym postulatem SPD podczas negocjacji koalicyjnych. Podczas wyborów parlamentarnych w 2013 roku jej główną obietnicą kampanijną było zastąpienie umownej płacy minimalnej jednolitą płacą ogólnokrajową.
Ustawa o wynagrodzeniu minimalnym w Niemczech
Niemiecka ustawa o płacy minimalnej (Gesetz zur Regelung eines allgemeinen Mindestlohns, w skrócie milog) została podpisana 1 stycznia 2015 roku przez trzeci gabinet Angeli Merkel, składający się z koalicji SPD i CDU. Nowa płaca minimalna obowiązuje wszystkich pracowników, którzy wykonują pracę na terytorium Niemiec, niezależnie od tego, gdzie ich pracodawca ma stałą siedzibę. Płaca minimalna została początkowo ustalona na poziomie 8,50 euro za godzinę (1440,00 euro miesięcznie) (1072,91 euro netto). Jest ona korygowana co dwa lata przez niemiecki rząd, konsultowany przez komisję ds. płacy minimalnej. Od 1 stycznia 2017 r. płaca minimalna wynosiła 8,84 euro za godzinę (1498,00 euro miesięcznie) (1114,71 euro miesięcznie netto) i, wzrosła do 9,19 euro za godzinę (157,00 euro miesięcznie) od 1 stycznia 2019 r. i do 9,35 euro za godzinę (1584 euro miesięcznie) od 1 stycznia 2020 r.. Zgodnie z zapisami ustawy kierowcy zawodowi zatrudnieni m.in. przez polskie firmy mają prawo do otrzymania płacy minimalnej przy przewozie towarów na terenie Niemiec.
Kolejną kwestią oprócz minimalnego wynagrodzenia jest spełnienie określonych wymogów formalnych. Firmy, które zamierzają powierzyć swojemu pracownikowi przewóz towarów, zobowiązane są do poinformowania o tym fakcie niemiecki urząd celny. Czas odgrywa tu kluczową rolę, gdyż obowiązek ten musi zostać spełniony (najpóźniej) przed wjazdem na terytorium Niemiec.